Chinees Nieuwjaar
Blijf op de hoogte en volg Milou
19 Februari 2018 | Indonesië, Lampungan
In mijn vorige reisverhaal zei ik dat ik graag nog even wilde slapen, helaas is dat niet meer helemaal gelukt en heb ik mezelf aangekleed en ben gaan douchen. De douche is overigens lekker koud hier. Elke keer als ik ga douchen spreek ik mezelf toe: “Kom op, Milou jij kan dit!” Ik moet zeggen dat het me goed af gaat, maar ik doe alles ook wel echt heel snel. Na de douche en aankleden heb ik gewacht tot iedereen wakker was. Alleen Vikkie was wakker en zij heeft een kopje groene thee voor me gemaakt.
Om 09:00 uur werden Koko en opa wakker en konden we gaan ontbijten. Als ontbijt had ik roti (brood) met Skippy (de Indische pindakaas, jawel, met stukjes noot). En speciaal voor mij had Vikkie Sajor Lodeh gemaakt. Een van de Indische gerechten die ik heel lekker vind. Koko legde me uit dat hij liever brood eet in de ochtend, maar dat je hier normaliter rijst eet in de ochtend. Opa eet eigenlijk altijd rijst in de ochtend, maar nu nam hij brood met blueberry jam, opa eet brood met jam en ik aan de Sajor lodeh, grappig wel!
Na het eten zijn we in de auto gestapt richting Sumatra, omdat we op tijd daar moesten zijn voor het eten met de familie van Linda (Linda is de vrouw van Koko). Het was een lange reis, maar ook hier heb ik veel kunnen slapen. Voordat we de ferry op gingen hebben we met elkaar witte rijst tafel gegeten. Het was erg lekker en ik heb eigenlijk alles geprobeerd. Bij elk gerecht heb ik natuurlijk aan Koko gevraagd wat het was. Bij één gerecht zei Koko: ‘Yes, from a cow’ en hij wees richting zijn hiel. Ik heb maar niet meer gevraagd wat hij precies bedoelde, maar ik denk dat ik het wel weet, haha. Het smaakte in ieder geval goed!
Na ruim 8 uur (het was wederom druk op de weg in Sumatra) zijn we gearriveerd in de stad Metro waar de ouders van Linda wonen, maar ook waar zij en Koko wonen met hun zoon Aaron. Ze wonen echt schuin tegenover elkaar. In de auto heeft Koko mij verteld dat ik de ouders van Linda op een speciale manier moest begroeten. Ik heb me suf geoefend in de auto, omdat ik weet hoe ik ben en ik zo een heel ander woord zou kunnen gebruiken dan mij was uitgelegd (het woord was overigens Kjong Hie en ik moest mijn handen op een speciale manier in elkaar vouwen). Gelukkig is het goed gegaan en werd ik warm onthaald door Linda en hun zoon Aaron en haar ouders en broers, en meteen daarna zijn we direct samen gaan eten. Na het eten gingen we naar de plaatselijke kerk omdat hier het Chinees nieuwjaar wordt gestart met de Barongsai. De Barongsai (wat wij de drakendans noemen) zijn Barongsai’s die dansen op muziek. Alle mensen kijken er naar een geven de Barongsai een kaartje, die hij door zijn bek in ontvangst neemt. Uiteraard heb ik dit ook gedaan. Na deze bijeenkomst zijn we naar Koko’s huis gegaan en ben ik na het douchen meteen gaan slapen. Linda had speciaal voor mij gezorgd voor warm water, YES, een warme douche!
Vannacht heb ik heerlijk geslapen (in Aaron’s kamer). Ik werd ook pas om 10:30 uur wakker. Nadat ik wakker was ben ik gaan ontbijten en zijn we naar de overkant gegaan naar Linda haar ouders. Zij hebben een groot kippenbedrijf hier in Sumatra en alle familie, vrienden, kennissen en klanten kwamen vandaag om hier te eten (lunch). Het is super druk en iedereen eet en praat met elkaar aan rode ronde tafels. Alles is rood en ook dit heeft te maken met het Chinese nieuwjaar om de kwade geesten weg te jagen. Na het eten gaan alle gasten langs Linda en haar familie om te bedanken. De niet getrouwde gasten en alle kinderen krijgen een envelop mee met geld als bedankje. Prachtig om te zien hoe vooral de kinderen trots weglopen met hun envelop.
Vandaag doe ik verder niet veel. Voor de traditie is het voor Koko en Linda namelijk belangrijk om heel de dag met familie en vrienden te blijven. Ik vind dit niet erg, want ik vind het heel leuk om dit mee te maken en te ervaren. Ik kijk een beetje rond, eet mee en probeer veel foto’s te maken. Nu heb ik mijzelf even afgezonderd in de voortuin en bedacht me dat dit de juiste tijd was om weer even wat te schrijven. Tussendoor ben ik een aantal keer gevraagd of ik op de foto wilde. Heel grappig en vooral leuk om te zien hoe speciaal het is voor de mensen hier dat ik hier ben. Heel de dag door hebben ze het over de Belanda, dat ben ik! Natuurlijk ben ik met ze op de foto geweest en heb ik ook met mijn telefoon wat foto’s laten maken. Ook vroegen ze direct naar mijn Instagram. Ik voel me soms net alsof ik een alien ben van een compleet andere planeet, terwijl ik hun juist heel erg waardeer en het prachtig vind dit mee te maken. Oh ja, en om jullie nog een beetje aan het lachen te maken. Ik ben nog zo lijkbleek dat ik mijn stoel naar een plekje in de zon verschoof en ging zonnen, terwijl iedereen hier het liefst in de schaduw zit of binnen met airco. Het resultaat was dat er een aantal gasten die me passeerden niet meer bijkwamen van het lachen.
Om 09:00 uur werden Koko en opa wakker en konden we gaan ontbijten. Als ontbijt had ik roti (brood) met Skippy (de Indische pindakaas, jawel, met stukjes noot). En speciaal voor mij had Vikkie Sajor Lodeh gemaakt. Een van de Indische gerechten die ik heel lekker vind. Koko legde me uit dat hij liever brood eet in de ochtend, maar dat je hier normaliter rijst eet in de ochtend. Opa eet eigenlijk altijd rijst in de ochtend, maar nu nam hij brood met blueberry jam, opa eet brood met jam en ik aan de Sajor lodeh, grappig wel!
Na het eten zijn we in de auto gestapt richting Sumatra, omdat we op tijd daar moesten zijn voor het eten met de familie van Linda (Linda is de vrouw van Koko). Het was een lange reis, maar ook hier heb ik veel kunnen slapen. Voordat we de ferry op gingen hebben we met elkaar witte rijst tafel gegeten. Het was erg lekker en ik heb eigenlijk alles geprobeerd. Bij elk gerecht heb ik natuurlijk aan Koko gevraagd wat het was. Bij één gerecht zei Koko: ‘Yes, from a cow’ en hij wees richting zijn hiel. Ik heb maar niet meer gevraagd wat hij precies bedoelde, maar ik denk dat ik het wel weet, haha. Het smaakte in ieder geval goed!
Na ruim 8 uur (het was wederom druk op de weg in Sumatra) zijn we gearriveerd in de stad Metro waar de ouders van Linda wonen, maar ook waar zij en Koko wonen met hun zoon Aaron. Ze wonen echt schuin tegenover elkaar. In de auto heeft Koko mij verteld dat ik de ouders van Linda op een speciale manier moest begroeten. Ik heb me suf geoefend in de auto, omdat ik weet hoe ik ben en ik zo een heel ander woord zou kunnen gebruiken dan mij was uitgelegd (het woord was overigens Kjong Hie en ik moest mijn handen op een speciale manier in elkaar vouwen). Gelukkig is het goed gegaan en werd ik warm onthaald door Linda en hun zoon Aaron en haar ouders en broers, en meteen daarna zijn we direct samen gaan eten. Na het eten gingen we naar de plaatselijke kerk omdat hier het Chinees nieuwjaar wordt gestart met de Barongsai. De Barongsai (wat wij de drakendans noemen) zijn Barongsai’s die dansen op muziek. Alle mensen kijken er naar een geven de Barongsai een kaartje, die hij door zijn bek in ontvangst neemt. Uiteraard heb ik dit ook gedaan. Na deze bijeenkomst zijn we naar Koko’s huis gegaan en ben ik na het douchen meteen gaan slapen. Linda had speciaal voor mij gezorgd voor warm water, YES, een warme douche!
Vannacht heb ik heerlijk geslapen (in Aaron’s kamer). Ik werd ook pas om 10:30 uur wakker. Nadat ik wakker was ben ik gaan ontbijten en zijn we naar de overkant gegaan naar Linda haar ouders. Zij hebben een groot kippenbedrijf hier in Sumatra en alle familie, vrienden, kennissen en klanten kwamen vandaag om hier te eten (lunch). Het is super druk en iedereen eet en praat met elkaar aan rode ronde tafels. Alles is rood en ook dit heeft te maken met het Chinese nieuwjaar om de kwade geesten weg te jagen. Na het eten gaan alle gasten langs Linda en haar familie om te bedanken. De niet getrouwde gasten en alle kinderen krijgen een envelop mee met geld als bedankje. Prachtig om te zien hoe vooral de kinderen trots weglopen met hun envelop.
Vandaag doe ik verder niet veel. Voor de traditie is het voor Koko en Linda namelijk belangrijk om heel de dag met familie en vrienden te blijven. Ik vind dit niet erg, want ik vind het heel leuk om dit mee te maken en te ervaren. Ik kijk een beetje rond, eet mee en probeer veel foto’s te maken. Nu heb ik mijzelf even afgezonderd in de voortuin en bedacht me dat dit de juiste tijd was om weer even wat te schrijven. Tussendoor ben ik een aantal keer gevraagd of ik op de foto wilde. Heel grappig en vooral leuk om te zien hoe speciaal het is voor de mensen hier dat ik hier ben. Heel de dag door hebben ze het over de Belanda, dat ben ik! Natuurlijk ben ik met ze op de foto geweest en heb ik ook met mijn telefoon wat foto’s laten maken. Ook vroegen ze direct naar mijn Instagram. Ik voel me soms net alsof ik een alien ben van een compleet andere planeet, terwijl ik hun juist heel erg waardeer en het prachtig vind dit mee te maken. Oh ja, en om jullie nog een beetje aan het lachen te maken. Ik ben nog zo lijkbleek dat ik mijn stoel naar een plekje in de zon verschoof en ging zonnen, terwijl iedereen hier het liefst in de schaduw zit of binnen met airco. Het resultaat was dat er een aantal gasten die me passeerden niet meer bijkwamen van het lachen.
-
19 Februari 2018 - 18:42
Opa En Oma Loef:
wat een leuk verslag weer.je maakt zo bijzondere dingen mee.lief dat je zo hartelijk ontvangen wordt door iedereen en ook nog verwend word met je lievelings soep.we kijken met spanning uit naar je volgende verslag.lieve groeten aan iedereen. -
19 Februari 2018 - 20:20
Nancy:
Lieve Milou
ik vindt het superleuk jou verhaal te kunnen volgen en dat wij een beetje mee kunnen genieten van jou reis dikke kus nancy -
19 Februari 2018 - 20:33
Marion:
Weer een leuk verslag Milou! x -
20 Februari 2018 - 11:31
Dick:
Hi, nog vergeten te vragen, wat zet je op zo'n kaartje dat je in de bek van de draak stopt? Een wens denk ik? En zo ja, heb je voor mij de hoofdprijs in de aankomende postcodeloterij gewenst mag ik hopen? x -
20 Februari 2018 - 20:31
Lydia:
Hahaha Superleuk weer om te lezen! Aan het einde van je mooie reis een mooi boek van maken! Wat een andere wereld he en zo lief van Koko en de familie hoe ze jou hebben ontvangen. Door dit te lezen zijn we toch een beetje bij je! Met je vriendje Fedde gaat het ook goed hij wordt getraind door Errol die hem flink laat rennen (binnen dan he)zodat ie mooi slank is als jij weer thuiskomt! Nou ook nog een knuffel van Saus en Matt en we wachten vol spanning op je volgende verhaal.XX -
20 Februari 2018 - 22:03
Christel:
Hahahaha Loulou, ik ga helemaa stuk! Super leuk zeg om dit te lezen en ik zie je al helemaal in de auto zitten en oefenen, oefenen en weer....
-
21 Februari 2018 - 14:14
Opa En Oma Vleggeert:
Hoi milou,
Wat fijn dat je zo leuk ontvangen bent! Zo te zien gaat het allemaal goed met je, nog heel veel plezier! We denken aan je
Liefs en groetjes xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
