Proberen een “surfbabe” te worden - Reisverslag uit Byron Bay, Australië van Milou Vleggeert - WaarBenJij.nu Proberen een “surfbabe” te worden - Reisverslag uit Byron Bay, Australië van Milou Vleggeert - WaarBenJij.nu

Proberen een “surfbabe” te worden

Blijf op de hoogte en volg Milou

21 Mei 2018 | Australië, Byron Bay

Byron Bay. De place to be om te surfen of om te leren surfen en dat is nou precies wat Lotte en ik graag wilden doen. Je kunt natuurlijk niet reizen in Australië zonder gesurfd te hebben. De eerste nacht in Byron Bay sliepen we in een hostel en nog niet op het surfcamp, daar zouden we de 2e dag in Byron Bay mee starten. We hadden behoorlijk lang gereisd, maar we hadden een gezellige kamer en iedereen was van plan een drankje te gaan drinken 's avonds. Daar zeggen wij natuurlijk ook geen nee tegen. In de plaatselijke supermarkt hadden we een lekker flesje vodka gescoord die we onder goed gezelschap hebben opgedronken. Daarna zijn we in een bar beland en verder dan dat gaat de avond ook niet. Het was super gezellig, maar we hadden ietsje teveel gedronken, again en werden dus wederom wakker met een dikke kater. Super handig, want we zouden die dag gaan kajakken en “hopelijk” dolfijnen spotten. Tijdstip start trip: 07.30. Met een dikke kater hebben we onze backpack gepakt, want we moesten ook nog eens uitchecken voordat we gingen kajakken. Ik voel me nog schuldig voor onze roomies van die nacht, die zullen het zwaar gehad hebben. Never mind, wij gingen dolfijnen spotten in een kajak en ik was echt in de beleving dat de dolfijnen over mijn kajak zouden gaan springen etc. (zo gingen de verhalen over dit tripje). Eenmaal aangekomen kregen we een kajak toegewezen en zo’n mooie Calimero helm. Leuk, dacht ik, kajakken en dolfijnen spotten, maar het viel me zwaarder dan gedacht. Ten eerste was dat kajakken retezwaar en viel het gewoon niet mee met een kater. Gelukkig waren we niet de enige die ons zo voelden. Er heeft diezelfde dag zelfs iemand uit de kajak gespuugd. Verder mogen we niet klagen, want we hebben dolfijnen gezien, niet zo dichtbij als dat ik had gehoopt, maar we hebben ze gezien. Heel gaaf wel, want ze zwemmen dus in de golven waar de meeste mensen ook surfen. Ze springen dan ook echt hoog mee in de golven. Buiten het spotten van de bijzondere dieren was er verder niet veel aan, omdat het echt wel zwaar was en we geen water hadden en onderhand uitgedroogd waren, haha. Eenmaal aan wal kregen we gelukkig drinken en KOEKJES. Timtam heten die koekjes en ze waren echt heerlijk. Na het kajakken was het tijd om de backpack uit het hostel te verslepen naar het surfcamp. Het surfcamp lag iets naast het “stadje”, dus het was even wat verder lopen dan gedacht, maar het was het meer dan waard. Na het inchecken werd ons meteen ons verblijf toegewezen, een tipi hoe leuk, kamperen in Australië! Het was overigens een private tipi, want ik en Lotte waren de enige twee die in deze tipi verbleven. Bonus!

De eerste avond zijn we uit eten gegaan met de groep bij een restaurant vlak bij het surfcamp. Het was erg gezellig en we zijn daarna uiteraard nog even wat gaan drinken in de stad. We wilden het niet zo laat maken, want we hadden een surfcamp inclusief yoga les en die was om 07.00 uur sochtends. Uiteraard is het die avond ook weer laat geworden en waren we niet in staat naar onze yoga klas te gaan.. jammer joh, morgen weer een kans.

Rond 12.00 uur moesten we klaar staan om opgehaald te worden voor onze eerste surfles. Die hebben we wel gered gelukkig! Surfen, ja wat zal ik er over zeggen. Het is in 1 woord geweldig. Het geeft zo’n goed gevoel als het lukt om op de surfplank te staan en mee te gaan met de golven. Naast dat het heel erg leuk was, was het wel hard werken. De golven in Australië zijn zo’n 8 meter hoog en er staat een sterke stroming. Vooral het water ingaan is moeilijk, maar omdat het zo leuk is blijf je gaan. Ik had in ieder geval geen rem meer, haha. Verder was het surfkamp erg leuk en hebben we 2 nachten in een tipi geslapen. Het enige minder leuke daaraan was dat de camping vol zat met kikkers en hagedissen. En dat zijn geen kleine, schattige dieren meer. Ik denk dat Lotte ongeveer wel elke dag schrok vanwege gegil, ja dat was ik weer die oog in oog stond met een hagedis. Ik heb zelfs een keer een jongen gevraagd om de hagedis van het pad af te halen voor mij, omdat ik er niet langs durfde. Na een paar dagen was ik er wel een soort aan gewend, maar leuk vind ik het nog steeds niet.

Na het surfkamp zijn we met het vliegtuig vertrokken naar Sydney. Dit is de laatste bestemming samen met Lotte. Eenmaal aangekomen in Sydney zijn we direct gaan slapen, het was nogal laat en we hadden het nodig, denk ik. De volgende dag hebben we Sydney verkend. De bekende brug gezien, het opera house en de Royal Botanic Garden. Allemaal even mooi als op de plaatsjes en heel gaaf om in het echt te zien. Gelukkig was het weer ook nog eens heel fijn. Met een drankje erbij hebben we vanuit de Royal Botanic Garden een mooi uitzicht op de brug en het opera house. Eigenlijk wilde ik een opera voorstelling bijwonen, maar dit was nogal duur, volgende keer beter.

Die dag was het trouwens 2e paasdag dus tijd voor een goed feestje in Sydney. Gelukkig was deze er en hier waren we heel blij mee, omdat dit onze laatste avond samen was. We hebben een leuke avond gehad in de bar onder ons hostel en het leuke was dat we “oude” bekende tegen zijn gekomen. Zo waren er mensen die we al in Indonesië hadden ontmoet en ook Stein (vriend van Errol) was gezellig met ons mee die avond. De volgende dag was het tijd om afscheid te nemen van Lotte. Lotte weer terug naar Bali en ik alleen verder naar Melbourne. Dit afscheid viel nogal zwaar, maar wat bijzonder om zo close te worden met iemand die je zomaar tegenkomt op reismaatje.nl. Tot in Nederland, lieve Lotte!

En nu tranen weg en op naar Melbourne. Van Sydney naar Melbourne is een klein uurtje vliegen, ik was er dus zo. Eenmaal aangekomen in het hostel voelde ik me wel even alleen. Ik kwam aan rond etenstijd, dus dat betekende alleen uit eten gaan of alleen koken. Om maar even niet de diva uit te hangen wilde ik alleen gaan koken, dus heb ik boodschappen gedaan bij mijn favo supermarkt Woolworth. Daarna ben ik gaan koken, helemaal alleen in een keuken vol “nieuwe” gezichten. Ja, dat voelde wel even 'akward', maar goed, na 2 minuten begonnen er al mensen tegen me te praten. Dat ging wederom weer makkelijker dan gedacht. In Melbourne heb ik veel leuke dingen gedaan. Zo ben ik de eerste dag mee gegaan met de free-walk tour door de stad. De tour is gratis, maar het is “normaal” om te betalen wat jij het waard vind. Nu moet ik heel eerlijk zijn, maar deze tour was erg goed. De guide was een jonge, frisse gozer die de stad op een hele moderne, grappige manier liet zien. Zo heb ik een flat white (Australische koffie, lijkt op een latte machiatto, maar dan met extra melk) gedronken in een van de betere koffietentjes in Australië, ik heb de graffiti art gezien in de hosier lane, ik ben langs de stadions gelopen en nog veel meer. Melbourne is een erg drukke, maar leuke stad waar je de leukste restaurantjes, barretjes en koffietentjes tegenkomt. In totaal ben ik 2,5 week in Melbourne geweest en heb ik de Great Ocean Road gezien met een eigen camper-van. Zo gaaf om over eeuwenlang durende wegen te rijden met Kangaroos die over de weg heen springen en verblijven op diverse campings in de middle of nowhere zonder signaal op je telefoon. Om alle wilde dieren die je onderweg tegenkomt niet te vergeten. Van Kangaroos tot vossen. Je komt echt van alles tegen en elke minuut was er wel iemand die opnieuw schreeuwde dat iedereen naar rechts moest kijken, omdat er daar weer een of ander dier aan het chillen was. De Great Ocean Road, heel mooi met de 12 apostelen en ook de Grampians National Park heeft mijn hart gestolen. De uitzichtspunten daar zijn geweldig en wat is de natuur ontzettend puur en mooi daar. Hier wil ik zeker nog eens terug komen.

Na deze geweldige ervaringen in Australië was het voor mij tijd om naar Vietnam te gaan. Ook een van de landen die hoog op mijn lijstje stond. Heel moeilijk om ook dit land weer te verlaten. Op de een of andere manier ga je jezelf toch heel erg hechten aan het land en de mensen die je ontmoet. Heel bijzonder, maar dat valt soms ook zwaar. Australië, je was geweldig en mooi en ik zie je snel weer. Op naar weer een nieuw avontuur: Vietnam!

  • 21 Mei 2018 - 19:17

    Marion :

    Het was weer een spannend verhaal!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Milou

Actief sinds 15 Feb. 2018
Verslag gelezen: 1259
Totaal aantal bezoekers 7046

Voorgaande reizen:

13 Februari 2018 - 11 Mei 2018

Loulou travels 2018

Landen bezocht: