Ja.. dan Bali

Het Bali avontuur begon alleen niet geheel vlekkeloos. Na het afscheid van de familie in Yogyakarta was het mijn idee om naar Bali te vliegen. Maar de vlucht naar Bali is niet helemaal gelopen zoals gepland, op 26 februari stond ik vroeg in de ochtend op het vliegveld van Yogyakarta en had ik had super veel zin om naar Bali te gaan en Lotte weet te zien, maar het was ook wel even spannend, want nu was ik wederom weer alleen. Eénmaal in de rij van de incheckbalie werden de zenuwen minder en kreeg ik nog meer zin om straks dat vliegtuig uit te stappen in Bali. Achter de balie zat een vriendelijke, jonge vrouw die mij vroeg om mijn vliegticket en paspoort. Toen ik haar dit gegeven had checkte ze beide en omdat dit vrij lang duurde begon ik na te denken over wat er precies aan de hand zou kunnen zijn. O nee, dacht ik, toch niet weer overboekt of wat anders stoms, wat ik zou kunnen doen. Na 5 minuten (althans het voelde zolang), gaf de vrouw achter de balie aan dat mijn ticket naar Bali voor 22 februari was en dat het vandaag 26 februari was. O nee, dacht ik, ik heb alles al afgestemd met Lotte en ik had me zo verheugd op Bali. Ook dit was weer zo’n heerlijk chaotische actie van me, ik moest er gewoon bijna om lachen. Ik vroeg natuurlijk direct of er misschien een andere mogelijkheid was om toch naar Bali te vliegen en gelukkig was die er, maar dan zou ik wel opnieuw een vliegticket moeten kopen aan de andere balie. Prima dacht ik, en ik boekte een nieuw ticket. Gelukkig was dit niet heel moeilijk en kon ik toch inchecken. Eenmaal ingecheckt en achter de douane was ik zo blij, nu kon niks mijn reis naar Bali nog tegen houden, woehoeee!

Na ongeveer 1,5 uur vliegen landde ik eindelijk in Bali. Ik verliet snel het vliegtuig en ook mijn bagage liet niet lang op zich wachten. Ik liep snel naar buiten omdat ik zo graag in mijn hostel voor die avond wilde zijn en Lotte wilde zien. Toen ik net de uitgang van Bali Denpasar AirPort had gevonden werd ik aangevallen door honderden taxi chauffeurs, “miss, taxi”? Nee, dacht ik, want het is belangrijk om een goede taxi te kiezen waarvoor je niet meer betaalt dan nodig is. Eerste stop in Bali, Ubud. Ubud is een heel leuk plaatsje met fijne eettentjes, een gezellige sfeer en een super leuke markt op 10 minuten loopafstand van onze hostel. Dit was ook het eerste wat ik en Lotte samen gingen doen, naar de markt. We hebben een beetje rondgekeken en wat leuke dingetjes gescoord. Ik kan niet teveel kopen, want mijn backpack weegt op dit moment al 15 kg. en zit echt bomvol. We hadden besloten maar 1 nachtje in Ubud te blijven, maar ik weet zeker dat ik hier in de komende maanden nog een keer terugkom. Na ons bezoek aan de markt zijn we naar Monkey Forest geweest. Op de weg naar het park zie je al allemaal apen zitten op de weg en langs de weg, echt een heel gek gezicht. Het was erg leuk om gezien te hebben, maar toch vond ik het ook wel een beetje eng en zielig. De apen willen dolgraag in je tas kijken en na 1 seconde sprong er dus al een aap boven op mijn tas, omdat hij wat hoorde ritselen. Ik schrok me werkelijk waar het apenlazerus (dat gezegde zal daar wel vandaan komen, denk ik zo). Na wat rondgelopen te hebben en vooral veel gelachen te hebben, omdat er even later ook een aap op Lotte haar tas sprong, zijn we terug gegaan naar het hostel. We hebben wat gezwommen en maakten ons daarna klaar voor onze eerste avond samen. We zijn lekker uit eten gegaan en hebben geproost op onze reis samen met een Indisch ‘Bintang’ biertje. Na het eten zijn we nog naar een bar geweest met live Music en daarna zijn we gaan slapen, want de volgende dag moesten we om 07:00 uur in de ochtend klaar staan voor de transfer en fast boat naar Gili Trawangan (Gili T.).

Na een busrit van 1,5 uur en aansluitend de fast boat trip van 2 uur zijn we op Gili T. aangekomen. Toen we van de boot stapten scheen de zon volop en kon je over het gehele strand de heerlijkste Reggaeton beats horen, SUPER vakantie gevoel! Het eerste wat ik daarna dacht was: ‘wat een tof eilandje, hier wil ik blijven’. De sfeer was meteen goed en we liepen met onze backpacks direct naar onze hostel. Oké, het plan was 2 dagen verblijven op Gili T, daarna naar Gili Air (een eilandje daarnaast) en als laatste naar Lombok (tijdsbestek van 8 dagen). Helaas (of naja, dat ook weer niet), zijn we de volledige 8 dagen op Gili T. gebleven. De “roddel” over dit eiland had ik al gehoord, maar ik had verwacht dat ik sterker zou zijn dan dat…, niet dus. 8 dagen lang hebben chillen en feesten. Allemaal fijne feestjes op het strand of in de buurt van het strand en voor de drankjes betaal je bijna niets! Naast het feesten hebben we natuurlijk ook nog wel genoeg andere dingen gedaan. Zo zijn Lotte en ik samen begonnen aan onze SSI cursus (open water duik cursus). Dit was een duikcursus van in totaal 3 dagen, 3 dagen duiken in de zee, maar ook skills oefenen in het zwembad. Gili T. is een geweldige plek om te duiken dat is 1 ding wat zeker is! We zijn naar verschillende duikplekjes geweest en Turtle Heaven was echt mijn favoriet. Het woord zegt het al, maar toch had ik mijn bedenkingen bij dit soort namen, 9 van de 10 keer heb je dikke pech en kom je geen schildpad tegen bij dit soort plekken! Maar dit, dit was geweldig. Op ongeveer 12 meter waren we aan het duiken door een soort schildpadden dorpje. Overal waar je keek lagen schildpadden een beetje te chillen of ze waren aan het zwemmen. En nee, geen kleine schildpadden, het waren echt flinke kerels (of dames). Na 3 dagen duiken was het de bedoeling dat we een toets moesten maken om onze “kennis” over het duiken te toetsen. Als we deze zouden halen hadden we ons duikcertificaat in the pocket. Om die reden zijn we de avond voor de toets maar netjes op tijd naar bed gegaan. Terwijl we op bed nog wat “leerstof” aan het doorlezen waren hoorde ik vanuit de bar van onze hostel de muziek. Ja, logisch natuurlijk, want wie gaat er nou zo vroeg naar bed op Gili T. Tot mijn grote verbazing hoorde ik een van mijn favoriete nummertjes, Bizzey - Traag. Jaaaaa hoor, dacht ik, precies nu ik niks wilde gaan doen, en het betekende ook nog eens dat er Nederlanders in onze hostel zaten (die hadden we werkelijk waar echt nog niet ontmoet #nojoke). Even twijfelde ik om naar buiten te gaan, maar wijs als ik ben bleef ik in bed.

De volgende dag was het tijd voor het examen. Maar geen stress, ik ging voor een 6 zoals altijd, maar dit keer ging het lekker met een toets, 1 fout woehoeeee en dat betekende geslaagd. Diezelfde avond hebben we dat natuurlijk heel goed gevierd met een groepje uit onze hostel. Eerst heerlijk Indisch eten op de plaatselijke markt en daarna zoveel mogelijk Bintang bier drinken, en als je kunt met tussendoor wat Vodka Joss. Het was wederom een geslaagd feestje! Verder hebben we op Gili T. vooral heel veel lekkers gegeten, gedronken, stranddagjes gehad en veel leuke, gezellige mensen ontmoet. Na 8 geweldige dagen besloten we toch maar verder te reizen, terug naar Bali. Dit deden we vooral om de reden dat we dan alvast in Bali zouden zijn, want we wilden na het vertrek van Gili T. al binnen 2 dagen naar Australië vliegen.

Eénmaal terug op Bali zijn we naar het plaatsje Canggu gegaan. De eerste dag in Canggu zijn we naar een super hippe strandtent genaamd the Lawn in Canggu, Bali, gegaan. De sfeer was er heerlijk en ongedwongen. Wel zijn de prijzen hier “normaal” en niet zo goedkoop als in andere delen van Indonesië. Dit plaatsje is een zeer bekend surf plaatsje en je vind hier onwijs veel leuke hotspots om gewoon een beetje te chillen de hele dag, lekker te eten en te drinken. Uiteraard heb je bij bijna elke strandtent een superview op de surfers. Van gevorderden surfers tot beginners, je vindt ze hier allemaal. Ook bij Canggu hadden we een goed gevoel, maar het ticket naar Australië was allang geboekt dus we moesten accepteren dat we hier niet veel langer konden blijven. Wel weet ik dat ik na Australië zeker nog terug ga naar Canggu! In Canggu zijn we op onze laatste avond ook nog wat drankjes gaan doen met onze roomies, ook dit was super gezellig. Gelukkig gingen zij de volgende dag ook verder reizen, dus dat maakte het minder vervelend om door te reizen. Dat vind ik trouwens wel een minpuntje aan reizen, super leuke mensen die je ontmoet, maar waar je dan vaak op korte termijn weer elke keer afscheid van moet nemen.

Inmiddels was het alweer 8 maart en dat betekende dat we dan eindelijk naar Australië zouden gaan, maar ook dat ik alweer bijna 1 maand aan het reizen was. Gemixte gevoelens hadden we beide om Bali te verlaten, want wat een super tof en leuk eiland is dat, maar we hadden ook wel weer onwijs veel zin om naar Australië te gaan. Let’s go, down under!