Het leven in Yogyakarta (Java)
Blijf op de hoogte en volg Milou
06 Maart 2018 | Indonesië, Jogjakarta
De laatste dagen op Sumatra heb ik niet super veel meer gedaan. Ik heb lekker veel kunnen uitslapen en ik heb lekker veel local’’ Indisch eten mogen proeven.
Op 22 februari zijn we in de avond geland in Yogyakarta. We werden opgehaald van het vliegveld door een vriend van Koko. Koko heeft vroeger in Yogya gestudeerd en daar kent hij hem van. De vriend van Koko bracht ons naar onze homestay voor de komende dagen. De homestay was heel erg leuk en gezellig en ik sliep op een 4-persoonskamer. Koko en Linda hadden gewoon een 2-persoonskamer. Mijn kamer zag er gezellig uit met 2 stapelbedden en een badkamer. Helaas had ik nog geen roomies, dus de eerste nacht heb ik alleen doorgebracht. Ook wel lekker eigenlijk!
De eerste ochtend in Yogya eet ik chocolate banana pancakes bij het ontbijt, vers gemaakt in de homestay. Heerlijk! Na het eten van de pancakes werden we opgehaald door onze chauffeur voor de komende dagen. Eerste stop: De Borobudur tempel. Een onwijs grote, maar super mooie tempel. We hebben wat rondgelopen en van het uitzicht genoten, want deze heb je daar omdat de tempel best hoog gelegen is. Redelijk zwaar om naar boven te gaan, want het is erg warm. Ondanks de geweldige trip tot nu toe heb ik helaas nu wel last van mijn verbrande armen/schouders gekregen. Ik schrok een beetje, want tijdens het wandelen in Borobudur ontstonden er blaasjes op mijn armen. Ik had dit echt nog nooit gezien, dus ik schrok wel een beetje. Koko bleek hetzelfde te hebben. We zijn direct daarna gaan lunchen in de schaduw en gelukkig trok het toen al redelijk goed weg. Wel meteen een leer voor de volgende keer, smeer jezelf altijd in met een goede, hoge factor ook als je een dus deels een pinda bent.
Na de lunch hadden we nog een activiteit op de planning, namelijk de vulkaan Merapi bezoeken. Na een tijdje rijden vanaf de lunch locatie komen we aan op de plaats waar we over moeten stappen op een Jeep. De Jeep is ons vervoer naar een plek dichter bij de vulkaan. Erg indrukwekkend om te zien. In 2010 is deze vulkaan uitgebarsten en hierdoor zijn er veel mensen omgekomen. De vulkaan is nog steeds actief, maar op dit moment niet gevaarlijk, dus de lokale bewoners hebben zich weer gevestigd in het gebied om en rond de vulkaan.
De laatste dag in Yogyakarta opende ik vroeg in de ochtend mijn backpack om wederom wat spullen te pakken voor de dag. Tot mijn grote verbazing voelde ik allemaal nattigheid en kwam er een heerlijke frisse geur uit mijn backpack zetten. O nee, dacht ik, terwijl ik verder zocht naar waar dit allemaal vandaan kwam (en ja gedurende het zoeken heb ik aardig wat gevloekt). Snel daarna kwam ik erachter dat het mijn shampoo was die door heel mijn backpack was gelekt. Aan de ene kant was ik blij dat het ‘slechts’ shampoo was, maar aan de andere kant kon ik mezelf wel voor mijn kop slaan, want dit was mijn enige goede shampoo die ik had meegenomen (nog meer vloeken). Gisteren stond ik nog in de douche en bedacht me dat ik wel zuinig moest zijn met deze shampoo, want het is namelijk een hele fijne. Nou lekker dan, ik kon de fles weggooien, want hij was echt helemaal leeg.
Ik denk trouwens dat het karma is. Thuis heeft mijn moeder al zo vaak gezegd dat ik de Biosilk olie (dat vette spul voor in je haar) goed dicht moet doen, want anders loopt het leeg als het omvalt. Jahaaaa, zei ik elke keer. Nou, dit was dus mijn Biosilk shampoo, BYE. Sorry mam, ik heb nog niet naar je geluisterd, maar dit zal ik vanaf nu doen. Overigens vind ik dit wel een minpunt aan het backpacken, maar goed, snel daarna dacht ik aan de planning van vandaag en was ik die shampoo alweer vergeten.
De laatste dag in Yogyakarta zijn we naar de Prambanan tempel gegaan. Ik was erg benieuwd naar deze tempel, omdat Linda en Koko me vorige week het verhaal achter deze mythe hadden verteld. Er was eens een koning die wilde trouwens met de prinses Lora. Zij wilde niet met hem trouwen, maar hij was zeer machtig. Haar voorwaarde was; ik trouw met jou als je voor zonsopgang duizend tempels hebt gemaakt. Het zag er naar uit dat de koning het ging redden, maar Lora wilde niet trouwen. Ze heeft toen allerlei dingen in werking gezet waardoor het leek alsof de zonsopgang al bezig was. Hierdoor was de koning te laat en kon hij niet met haar trouwen. De koning had door dat Lora hem bedrogen had en vervloekte haar. Ze werd een beeld van steen. Alhoewel ik niet weet wat ik van deze mythe geloof vind ik het wel een leuk, interessant verhaal en daarom wilde ik de tempel ook zien. Ik moet zeggen dat het de moeite waard is. Een hele mooie grote tempel met daar omheen nog wat kleinere tempels gebouwd. De tempels zijn heel gedetailleerd gebouwd en in bijna elke tempel vind je een beeld met een eigen verhaal.
Na de tempel zijn we gaan lunchen. Linda kwam hier een vrouwelijke kennis tegen uit Lampung (Sumatra). Ik heb mezelf voorgesteld en ze is even bij ons komen zitten om wat te kletsen. Na de lunch zijn we weggegaan en hebben we de kennis van Linda gedag gezegd. Ik probeerde indruk te maken en wilde “tot ziens” zeggen in het Maleis. Ik liep langs en zei ‘selemat tidur’ wat slaap lekker betekend. Ik had het pas door toen ik de auto in wilde stappen. Ja, toen kon ik mezelf wel voor mijn kop slaan, haha.
Na de lunch zijn we naar huis gegaan en was het alweer de laatste avond in Yogyakarta, maar ook de laatste avond met Koko en Linda. We zijn uit eten geweest en hebben lekker wat Bintang bier gedronken. Na het eten zijn we naar een soort Biergarten gegaan om onze “vakantie” samen af te sluiten. In de Biergarten heb ik ook Sophie Zijleman gezien (zij komt ook uit Gouda en was toevallig op hetzelfde moment in Yogyakarta). We hadden al wat contact gehad via de app en het leek ons heel leuk elkaar even te zien. Ook al was het maar om 1 biertje samen te drinken. Toen we dus in de Biergarten aankwamen was Sophie daar ook. Ik vond het erg leuk haar te zien en we hebben een tijdje gezellig zitten kletsen. Tijdens het kletsen was ik soms wel een beetje afgeleid, want de mensen uit haar hostel hadden een huisdier en die hadden ze meegenomen naar de Biergarten. Nu ik huisdier zeg denk je vast aan een schattig klein baby katje of een hond, maar nee, het was een slang! Nee, geen hele grote, maar toch hield ik hem goed in de gaten. Ik heb niet zoveel met slangen. Na een tijdje in de Biergarten gezeten te hebben was het tijd om te gaan slapen, want mijn vlucht naar Bali de volgende dag was erg vroeg. Ik heb Sophie gedag gezegd en toen we terug waren in de homestay heb ik Koko en Linda gedag gezegd. Ja, dat was toch wel een beetje moeilijk na twee volle weken doorgebracht te hebben met deze geweldige mensen. Ik hoop ze zeker snel weer te zien!
Next stop: BALI. En daar ga ik dan eindelijk mijn reismaatje Lotte weer zien. Ik heb er zin in!
Op 22 februari zijn we in de avond geland in Yogyakarta. We werden opgehaald van het vliegveld door een vriend van Koko. Koko heeft vroeger in Yogya gestudeerd en daar kent hij hem van. De vriend van Koko bracht ons naar onze homestay voor de komende dagen. De homestay was heel erg leuk en gezellig en ik sliep op een 4-persoonskamer. Koko en Linda hadden gewoon een 2-persoonskamer. Mijn kamer zag er gezellig uit met 2 stapelbedden en een badkamer. Helaas had ik nog geen roomies, dus de eerste nacht heb ik alleen doorgebracht. Ook wel lekker eigenlijk!
De eerste ochtend in Yogya eet ik chocolate banana pancakes bij het ontbijt, vers gemaakt in de homestay. Heerlijk! Na het eten van de pancakes werden we opgehaald door onze chauffeur voor de komende dagen. Eerste stop: De Borobudur tempel. Een onwijs grote, maar super mooie tempel. We hebben wat rondgelopen en van het uitzicht genoten, want deze heb je daar omdat de tempel best hoog gelegen is. Redelijk zwaar om naar boven te gaan, want het is erg warm. Ondanks de geweldige trip tot nu toe heb ik helaas nu wel last van mijn verbrande armen/schouders gekregen. Ik schrok een beetje, want tijdens het wandelen in Borobudur ontstonden er blaasjes op mijn armen. Ik had dit echt nog nooit gezien, dus ik schrok wel een beetje. Koko bleek hetzelfde te hebben. We zijn direct daarna gaan lunchen in de schaduw en gelukkig trok het toen al redelijk goed weg. Wel meteen een leer voor de volgende keer, smeer jezelf altijd in met een goede, hoge factor ook als je een dus deels een pinda bent.
Na de lunch hadden we nog een activiteit op de planning, namelijk de vulkaan Merapi bezoeken. Na een tijdje rijden vanaf de lunch locatie komen we aan op de plaats waar we over moeten stappen op een Jeep. De Jeep is ons vervoer naar een plek dichter bij de vulkaan. Erg indrukwekkend om te zien. In 2010 is deze vulkaan uitgebarsten en hierdoor zijn er veel mensen omgekomen. De vulkaan is nog steeds actief, maar op dit moment niet gevaarlijk, dus de lokale bewoners hebben zich weer gevestigd in het gebied om en rond de vulkaan.
De laatste dag in Yogyakarta opende ik vroeg in de ochtend mijn backpack om wederom wat spullen te pakken voor de dag. Tot mijn grote verbazing voelde ik allemaal nattigheid en kwam er een heerlijke frisse geur uit mijn backpack zetten. O nee, dacht ik, terwijl ik verder zocht naar waar dit allemaal vandaan kwam (en ja gedurende het zoeken heb ik aardig wat gevloekt). Snel daarna kwam ik erachter dat het mijn shampoo was die door heel mijn backpack was gelekt. Aan de ene kant was ik blij dat het ‘slechts’ shampoo was, maar aan de andere kant kon ik mezelf wel voor mijn kop slaan, want dit was mijn enige goede shampoo die ik had meegenomen (nog meer vloeken). Gisteren stond ik nog in de douche en bedacht me dat ik wel zuinig moest zijn met deze shampoo, want het is namelijk een hele fijne. Nou lekker dan, ik kon de fles weggooien, want hij was echt helemaal leeg.
Ik denk trouwens dat het karma is. Thuis heeft mijn moeder al zo vaak gezegd dat ik de Biosilk olie (dat vette spul voor in je haar) goed dicht moet doen, want anders loopt het leeg als het omvalt. Jahaaaa, zei ik elke keer. Nou, dit was dus mijn Biosilk shampoo, BYE. Sorry mam, ik heb nog niet naar je geluisterd, maar dit zal ik vanaf nu doen. Overigens vind ik dit wel een minpunt aan het backpacken, maar goed, snel daarna dacht ik aan de planning van vandaag en was ik die shampoo alweer vergeten.
De laatste dag in Yogyakarta zijn we naar de Prambanan tempel gegaan. Ik was erg benieuwd naar deze tempel, omdat Linda en Koko me vorige week het verhaal achter deze mythe hadden verteld. Er was eens een koning die wilde trouwens met de prinses Lora. Zij wilde niet met hem trouwen, maar hij was zeer machtig. Haar voorwaarde was; ik trouw met jou als je voor zonsopgang duizend tempels hebt gemaakt. Het zag er naar uit dat de koning het ging redden, maar Lora wilde niet trouwen. Ze heeft toen allerlei dingen in werking gezet waardoor het leek alsof de zonsopgang al bezig was. Hierdoor was de koning te laat en kon hij niet met haar trouwen. De koning had door dat Lora hem bedrogen had en vervloekte haar. Ze werd een beeld van steen. Alhoewel ik niet weet wat ik van deze mythe geloof vind ik het wel een leuk, interessant verhaal en daarom wilde ik de tempel ook zien. Ik moet zeggen dat het de moeite waard is. Een hele mooie grote tempel met daar omheen nog wat kleinere tempels gebouwd. De tempels zijn heel gedetailleerd gebouwd en in bijna elke tempel vind je een beeld met een eigen verhaal.
Na de tempel zijn we gaan lunchen. Linda kwam hier een vrouwelijke kennis tegen uit Lampung (Sumatra). Ik heb mezelf voorgesteld en ze is even bij ons komen zitten om wat te kletsen. Na de lunch zijn we weggegaan en hebben we de kennis van Linda gedag gezegd. Ik probeerde indruk te maken en wilde “tot ziens” zeggen in het Maleis. Ik liep langs en zei ‘selemat tidur’ wat slaap lekker betekend. Ik had het pas door toen ik de auto in wilde stappen. Ja, toen kon ik mezelf wel voor mijn kop slaan, haha.
Na de lunch zijn we naar huis gegaan en was het alweer de laatste avond in Yogyakarta, maar ook de laatste avond met Koko en Linda. We zijn uit eten geweest en hebben lekker wat Bintang bier gedronken. Na het eten zijn we naar een soort Biergarten gegaan om onze “vakantie” samen af te sluiten. In de Biergarten heb ik ook Sophie Zijleman gezien (zij komt ook uit Gouda en was toevallig op hetzelfde moment in Yogyakarta). We hadden al wat contact gehad via de app en het leek ons heel leuk elkaar even te zien. Ook al was het maar om 1 biertje samen te drinken. Toen we dus in de Biergarten aankwamen was Sophie daar ook. Ik vond het erg leuk haar te zien en we hebben een tijdje gezellig zitten kletsen. Tijdens het kletsen was ik soms wel een beetje afgeleid, want de mensen uit haar hostel hadden een huisdier en die hadden ze meegenomen naar de Biergarten. Nu ik huisdier zeg denk je vast aan een schattig klein baby katje of een hond, maar nee, het was een slang! Nee, geen hele grote, maar toch hield ik hem goed in de gaten. Ik heb niet zoveel met slangen. Na een tijdje in de Biergarten gezeten te hebben was het tijd om te gaan slapen, want mijn vlucht naar Bali de volgende dag was erg vroeg. Ik heb Sophie gedag gezegd en toen we terug waren in de homestay heb ik Koko en Linda gedag gezegd. Ja, dat was toch wel een beetje moeilijk na twee volle weken doorgebracht te hebben met deze geweldige mensen. Ik hoop ze zeker snel weer te zien!
Next stop: BALI. En daar ga ik dan eindelijk mijn reismaatje Lotte weer zien. Ik heb er zin in!
-
06 Maart 2018 - 14:20
Marion:
Weer een mooi stukje.(shampooooo) x
-
06 Maart 2018 - 16:08
Lydia:
Hahahaha zo zie je maar Milou LUISTEREN naar je mams.Weer gelachen om je leuke verslag.En stinkend jaloers op al dat lekkere eten.En die slang nou daar ben ik ook niet dol op hoor!
Enne met dat Maleis komt het best goed hoor.SELAMAT MAKAN.
Hier gaat alles prima we hebben de laatste stuiptrekkingen van de winter weer overleefd.Mat en Saus zijn niet naar buiten gegaan vonden het toch te koud.
Zaterdag liepen we nog in de sneeuw (Fedde en ik) en de volgende dag liep je met je jas open. De mannen zijn in Barcelona geweest en hebben de tijd van de leven gehad.Barcelona heeft gewonnen en Messi had gescoord.Foto's van Sepia's en mooie stranden kreeg ik van jullie gestuurd maar ik heb er van genoten.
Het bleef netjes opgeruimd in huis.:) -
06 Maart 2018 - 20:51
Judith:
Haha ja af en toe heeft je ouwe moeder toch nog goeie tips :-)
Ontzettend leuk om je verhalen te lezen! Wat een belevenis!
Heel veel plezier op Bali!
Groetjes! -
06 Maart 2018 - 21:45
Opa En Oma Loef:
wat een leuk verslag .weer heel veel mooie dingen gezien en een hoop beleefd. we zien uit naar je volgende verslag.goede reis verder.liefs opa en oma. -
07 Maart 2018 - 21:14
Dick:
Leuk weer zeg, misschien ideetje om ook komende dagen te schetsen. Je vliegt morgen naar Brisbane, weet je al hoe jullie verder gaan en waarheen? Kisssss -
11 Maart 2018 - 08:21
Anita:
Hey Milou! Wat een onwijs leuk reisverslag; we reizen gewoon met je mee!
Inmiddels in Australië heb ik begrepen, wat gaaf zeg!
Dat wordt daar vast ook weer heeeele mooie dingen meemaken en zien. Liefs! -
15 Maart 2018 - 19:29
Nancy:
he Milou ik geniet iedere keer weer van je verslag ik bewaar ze als ik een late dienst heb dan ga ik er voor zitten.
Je kan zo smakelijk vertellen maar een slang iewwwwwww ik zou het aan mijn hart krijgen bah ik had weg geweest maar wat een prachtige foto's zie ik steeds de reis van je leven denk.
Geniet maar lekker meid dikke kus
nancy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
